دانشمندان و سازمانهای فضایی میخواهند به صورت جدی خورشید را بررسی و مطالعه کنند تا درباره ترکیب ستاره و تاج آن، که نام دیگری برای جو آن است، اطلاعات به دست بیاورند. اگرچه محققان اطلاعاتی را در مورد ستارهای که منظومه شمسی ما را تامین میکند تخمین زدهاند، اما اخیراً به لطف کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا که برای اولین بار در تاریخ بشر “خورشید را لمس کرد” به اکتشافات جدیدی دست یافتند.
فضاپیمای ساخت بشر که با بلوکهای کربنی مقاوم در برابر دمای بالا (تا ۱.۸ میلیون درجه فارنهایت) ساخته شده است، در آوریل امسال وارد جو خورشید شد. با این حال، جزئیات این مأموریت اخیراً در یک کنفرانس مطبوعاتی در نشست پاییز نشست ژئوفیزیک آمریکا در نیواورلئان در هفته گذشته اعلام شد. تأخیر در اعلام این خبر به این دلیل بود که ناسا به زمان نیاز داشت تا موفقیت کاوشگر خورشیدی پارکر را تأیید کند. بنابراین، از زمان پرواز اولیه خود، کاوشگر خورشیدی ناسا دو بار دیگر در ماه اوت و نوامبر با خورشید برخورد کرده است.
توماس زوربوخن، یکی از همکاران این پروژه، گفت: «این نقطه عطف نه تنها بینش عمیقتری در مورد تکامل خورشید و تأثیرات آن بر منظومه شمسی به ما میدهد، بلکه هر آنچه در مورد ستاره خودمان میآموزیم، در مورد ستارگان بقیه جهان نیز به ما میآموزد».
اکنون، با ورود به اکتشافات جدید، هنگامی که کاوشگر وارد جو خورشیدی در ارتفاع 8.1 میلیون مایلی از سطح خورشید شد، برای اولین بار در آوریل کشف کرد که سطح بحرانی Alfvén، که فضای بین جو خورشید و فضا از نظر شکل یکنواخت نیست.
پیش از این، دانشمندان تخمین میزدند که این خط تقسیم چیزی بین 4.3 تا 8.6 میلیون مایل بالاتر از سطح خورشید است که به آن Photosphere نیز میگویند. اما این کشف توسط کاوشگر خورشیدی نشان داد که این خط یکنواخت نیست و دارای قلهها و درههایی است. کاوشگر خورشیدی پارکر در نزدیکترین حالت خود توانست به 6.5 میلیون مایل بالای سطح خورشید برسد.
به غیر از این، کاوشگر خورشیدی در طی مانورهای پرواز خود، دو پدیده جدید خورشید را نیز کشف کرد، سوئیچ بک و شبه استریمر. در حالی که سوئیچبکها جریانهایی از ذرات باردار هستند که به صورت زیگزاگ از سطح خورشید فرار میکنند، شبهاستریمرها ساختارهای عظیم هستند که به دلیل ماهیت آرامشان شبیه «چشم طوفان» هستند.
کاوشگر خورشیدی پارکر به نظارت بر خورشید با استفاده از پرندههای ناهید که برای وارد کردن فضاپیما به داخل تاج خورشید عمل میکند، ادامه خواهد داد. پرواز بعدی زهره برای کاوشگر خورشیدی پارکر برای سال 2023 برنامه ریزی شده است و آن را تا 3.83 میلیون مایل بالاتر از سطح خورشید خواهد برد.