پارک های ملی به طور معمول به منظور حفاظت از “طبیعت وحشی” برای آیندگان و به عنوان نمادی از غرور ملی توسط دولت ها ایجاد می‌شود. این پارک ها غالباً یک ذخیره گاه طبیعی، نیمه طبیعی یا توسعه یافته‌اند که یک کشور مستقل مالک آن است.
در اینجا ما سعی داریم شما را با برخی از این پارک‌ها که به عنوان جاذبه های گردشگری نیز شناخته می‌شوند آشنا کنیم.
در اسپانیا پارک های ملی و حفاظت شده بسیاری وجود دارد که می‌توانید هنگام سفر با تور اسپانیا از آنها دیدن کنید. پارک‌هایی که در شبه جزیره ایبریا، جزایر قناری و جزایر بالئاریک وجود دارند.
ارتفاعات پوشیده از برف کوه های سیرا نوادا که بلندترین قله های اسپانیا هستند، مناظر الهام بخش و آرامش طبیعت را به ارمغان دارند. از نوامبر تا ژوئن، کوه های سیرا نوادا پوشیده از برف است. پیست اسکی پرادولانو فقط 45 دقیقه با گرانادا فاصله دارد و از سراشیبی شیب دار و کاملاً باز برخوردار است. سیرا نوادا به عنوان جنوبی ترین منطقه ورزشی زمستانی اروپا، دارای آب و هوایی نسبتاً معتدل و روزهایی آفتابی با آسمان کاملاً آبی است.
از قله های سیرا نوادا که به سمت پایین بیایید، به لاس آلپوخاراس، منظره‌ای بکر و دست نخورده از تپه ها و دره های سرسبز و باغ های زیتون که پر از دهکده های سفید رنگ است، بر می‌خورید. این شهرهای مشخص که درون تپه‌های جنگلی و گردنه های ناهموار قرار گرفته‌اند، از مسیرهای آرام پیاده رو، خانه هایی که با گل ها تزیین شده‌اند و کلیساهای کوچک تاریخی که غالبا زمانی مسجد بوده‌اند، برخوردار هستند. آلپوخاراس یکی از بهترین مکان‌ها برای بازدید از مناظر طبیعی ایده آل در جنوب اسپانیا است. در اطراف روستاهای کوچک و جذاب، مسیرهای طبیعت گردی برای پیاده روی در کوهستان نیز وجود دارد.
پارک ملی تیده نه تنها یکی از قدیمی ترین پارک های ملی اسپانیا، بلکه همچنین بیشترین بازدیدکننده را نیز به خود اختصاص داده است. هر ساله نزدیک به سه میلیون نفر در حدود 19000 هکتار از آنرا کاوش می‌کنند. کوه تیده بلندترین قله اسپانیا و یکی از 12 گنجینه آن است که در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است و امروز به عنوان یکی از جاذبه های اصلی جزایر قناری شناخته می‌شود.
گرچه زیبایی طبیعی ایتالیا پنهان نیست، پارک‌های ملی این کشور تا حدودی توسط شهرهای بزرگی مانند فلورانس، رم و ونیز به حاشیه رانده شده‌اند. اما گردشگران تور ایتالیا در این پارک‌ها با زیبایی های طبیعی و خیره کننده ای روبرو خواهند شد که میتواند با این شهرهای بزرگ رقابت کنند.
جزیره البا، با قلمرو خود و دریای اطراف آن در قلب پارک ملی مجمع الجزایر توسکانی است که در سال 1996 توسط وزارت محیط زیست تاسیس شد. امروزه پارک ملی مجمع الجزایر توسکان بزرگترین پارک دریایی در اروپا است و از یک منطقه دریایی با بیش از 600 کیلومتر مربع واقع در بین لیورنو و برزن آرژانتاریو محافظت می‌کند.
این منطقه همچنین شامل 17،887 هکتار زمین است که هفت جزیره از مجمع الجزایر البا، پیانوسا، کاپرایا جیانوتری، جیگلیو، گورگونا و مونتکریستو، فرمیکه دیگروستو و سایر صخره های کوچکتر را در بر می‌گیرد. این هفت جزیره مانند مرواریدهای زیبا هستند. در حقیقت یک افسانه باستانی می‌گوید هفت مروارید ، زمانی متعلق به الهه عشق آفرودیته بودند ، پس از اینکه گردنبند خود را در آبهای شفاف مدیترانه گم کرد ، از دل دریا بیرون آمدند.
پارک ملی ابروزو، لاتزیو و مولیسه، یک ذخیره گاه طبیعی بزرگ است که برای محافظت از یکی از باشکوه ترین و وحشی ترین مناطق آپنین ساخته شده و با 50،000 هکتار وسعت در سرسبزترین منطقه اروپا واقع شده است. 60 درصد از سطح آن توسط جنگل های راش بسیار کهن پوشیده شده است که در سال 2017 توسط یونسکو به عنوان میراث فرهنگی شناخته شد.
چند شهر و روستا وجود دارد که یک اردوگاه عالی برای گردش در کوهستان ایجاد می‌کند و بازدید از آنها نیز به خودی خود جذاب است. پایتخت تاریخی پارک پیسکاسرولی است، که در یک دره وسیع احاطه شده توسط درختان راش قد علم کرده و به بلندترین قله کوه مارشانو مشرف است. شما می‌توانید یک مرکز بازدیدکننده با اطلاعات و مستندات فراوان در این شهر پیدا کنید، در حالی که در کنار آن پارک حیوانات قرار دارد، راهی آسان برای رو در رو شدن با خرس ها، سیاه گوش ها، گوزن ها و پرندگان شکاری.
پارک های ملی ترکیه شگفتی های واقعی طبیعت هستند اما گاهی اوقات نیز می‌توانند شگفتی های واقعی با اهمیت تاریخی باشند. از کوه ها گرفته تا ویرانه های باستانی، دره ها گرفته تا دریاچه های مخفی، از زیباترین مکان های طبیعی در تور ترکیه دیدن کنید.
در پارک ملی آلاداگلار با وسعت 55000 هکتار، قله دمیرکازیک با 3756 متر ارتفاع که بلندترین نقطه در رشته کوه میانی توروس است، قرار دارد. طیف وسیعی از گیاهان و جانوران در این پارک یافت می‌شود و بازدید کنندگان ممکن است بتوانند در نهرهای پر از قزل آلای آن ماهی گیری کنند. حیات وحش پارک شامل بزهای وحشی، خرس ها، سیاه گوش ها و سنگ سموراست.
این پارک دارای تابستان‌های گرم و زمستان های بسیار سرد و برفی، با قله های پوشیده از برف در طول سال است. همچنین اختلاف زیادی بین دمای شب و روز وجود دارد، دریاچه معمولاً در شب یخ می‌زند اما در طول روز میتواند تا 30 درجه سانتیگراد گرم شود.
درختان کاج سیاه و کاج خوشه‌ای، با برخی از درختان سروی خالدار، و درختان صنوبر در مناطق شمالی با رطوبت بالاتر، رایج ترین گونه زندگی گیاهان است. منطقه آلپ، از مرزهای بالای جنگل، به دلیل ارتفاع و شیب زیاد، دارای مراتعی با مناطق صخره ای و تنوع کمی از گیاهان است. پارک به عنوان منطقه حفاظت شده برای حیات وحش تعیین شده است و فضای مشخصی برای پرورش حیوانات در آن وجود دارد.
دره گورمه با چشم اندازی دیدنی و جذاب که کاملاً توسط فرسایش شکل گرفته است، و اطراف آن که حاوی عبادتگاه هایی که در دل سنگ‌ها تراشیده شده‌اند، شواهد بی‌نظیری از هنر بیزانس در دوره بعد از شمایل نمایی را ارائه می‌دهند. خانه های مسکونی، روستاهای غار مانند و شهرهای زیرزمینی – بقایای یک زیستگاه سنتی بشر که به قرن 4 برمی‌گردد – نیز در آنجا دیده می‌شود.
پارک ملی گورمه واقع در فلات آناتولی مرکزی و در یک منظره آتشفشانی قرار دارد که توسط فرسایش منقش شده و به شکل یک رشته کوه متوالی، دره و قله معروف به “دودکش های پری” را شکل داده است، پارک ملی گورمه و مناطق صخره ای کاپادوکیه ناحیه‌ای بین شهرهای نوشهر، اورگوپ و آوانوس، مناطق کاراین ، کارلیک ، یشلیوز ، سوگانلی و شهرهای زیرزمینی کایماکلی و درینکویو را پوشش می دهند.
این منطقه از جنوب و شرق به رشته کوه‌های آتشفشانی خاموش شده‌ی، کوه ارکیس (3916 متر) و از طرف دیگر کوه حسن (3253 متر) محدود می‌شود. تراکم سنگ های تراشیده شده آن، کلیساها، روستاهای غار مانند و شهرهای زیرزمینی در داخل سازه های صخره ای ، آن را به یکی از برجسته ترین و بزرگترین مجموعه های غارنشین جهان تبدیل کرده است.
