هنگامی که در مورد رایانه های مغزی یا هر چیز عجیب و غریب سایبرپانکی صحبت میشود، اولین تراشه مغز Neuralink به رهبری ایلان ماسک در خط مقدم همه چیز قرار دارد. در ماه فوریه، نولاند آرباگ 29 ساله، اولین انسانی که این آزمایش را انجام داد، تحت عمل جراحی قرار گرفت که در آن ایمپلنت Neuarlink به مغز او متصل شد.
ایمپلنت تراشه نورالینک دچار مشکل شد
این ایمپلنت به مبتلایان به کوادری پلژی (الگویی از فلج) کمک میکند تا رابطهای دیجیتال را با چیزی جز فکر خود کنترل کنند. خب، اکنون، این شرکت گزارش داد که تعدادی از رشتههای این ایمپلنت اکنون از مغز او «پسرفته» شده است.
این دستگاه از 1024 الکترود تشکیل شده است که توسط 64 نخ نازکتر از موی انسان به یکدیگر متصل شدهاند. این رشتهها فعالیت عصبی بیمار را زیر نظر میگیرند و سپس آنها را به دستورات رایانهای تبدیل میکنند که به آنها اجازه میدهد به راحتی از چنین دستگاههایی استفاده کنند.
با این حال، این پس کشیدن نخ ها از مغز نولاند منجر به کاهش خالص تعداد الکترودهای عملکردی شده است. این امر به طور خودکار بر BPS (علائم رفتاری و روانپزشکی) بیمار تأثیر میگذارد، که به طور قابل درک به این معنی است که ایمپلنت آنطور که در نظر گرفته شده است کار نمیکند.
در تلاش برای ارائه راه حلی برای این شکست آشکار، Neuralink الگوریتم ضبط را تنظیم کرده و تکنیک های ترجمه سیگنال عصبی به دیجیتال را به خوبی تنظیم کرده و همچنین تجربه کاربر را افزایش داده است.
در ابتدا، Neuralink برداشتن ایمپلنت را در نظر گرفت، اما به دلیل این تنظیمات و بهبودها، تهدید فرضی را خنثی کرد. بنابراین، نولاند دیگر در خطر نیست. او همچنین در مورد پتانسیل Neuralink خوش بین بوده است.
در حال حاضر، تعداد زیادی ویدیو و پخش زنده توسط Neuralink ارسال شده است که نولاند در حال بازی شطرنج و Mario Kart است.
در کل این نقص نقطه عطف بسیار مهمی در سفر این شرکت است که در سال 2016 آغاز شد. با این حال، تنها سال گذشته بود که این شرکت پس از آزمایشهای دقیق حیوانی تأییدیه FDA را دریافت کرد. درست پس از آن بود که Noland به طور رسمی اولین آزمایش انسانی بود که از طریق آن انجام شد.
اگرچه این نقص خوشبختانه تأثیر منفی بر سلامت نولاند نداشته است، فکر نمیکنم این ایده را دوست داشته باشم که قطعات یا رشتههایی از ایمپلنت Neuralink در مغز من شناور باشد. در حالی که من ایده یافتن آرامش در فناوری مانند این را که نوید یک زندگی بهتر را میدهد درک میکنم، اما، آیا ارزش دارد زندگی خود را به خاطر آن به خطر بیندازید؟
در حالی که این نقص ممکن است یک شکست جزئی باشد، نگرانی هایی را در مورد ایمنی نهایی چنین فناوری ایجاد میکند. حس داشتن چیزی شبیه به این تراشه، که با استفاده از اجزای کوچک کنار هم قرار گرفته است، برای من چندان جذاب نیست. البته ممکن است بعضی از کاربران بسیار مشتاق به استفاده از این فناری باشند.
نظر شما راجب این تراشه های مغزی نورالینک چیست؟! نظرات خود را با ما در دانوتک درمیان بگذارید.
